Język polski na co dzień

Rzeczowniki męskie zakończone na -anin mają w dopełniaczu l.mn. formy na -an albo (rzadziej) na –anów, przy czym temat wyrazu jest skrócony o cząstkę ‑in.
Zakończenie -an mają przeważnie nazwy mieszkańców, np. Rzymian, Podhalan, łodzian, zgierzan, pabianiczan, Efezjan, Marsjan (ale Meksykanów, Amerykanów – chyba dlatego, że temat kończy się na k?).
Jeśli nazwy mieszkańców są rzadko używane, mogą się pojawiać wahania.
Także nazwy wyznawców mają przeważnie takie formy w dopełniaczu: chrześcijan, arian, mahometan (ale muzułmanów).
Nazwy zakonników mają zakończenie -anów . franciszkanów, salezjanów, dominikanów.

Inne: grubianin i purytanin mają końcówkę ‑ów: grubianów, purytanów.

Kwestie te wyjaśnia językoznawca - prof.Marek Cybulski z UŁ. Czekamy na pytania słuchaczy - j.sikorzanka@radiolodz.pl

Te reguły nie są ściśle obowiązujące; w wypadku wątpliwości trzeba zaglądać do wydawnictw poprawnościowych, słowników itp.